Büyüklerin ve yakın akrabaların, anne babanın önüne geçip çocuğa hükmetme çabaları; Çocuk eğitiminde duyarlı ebeveynlerin en büyük sorunlarından birisidir.
Öyle ki bu durum bazen anne babayı yok sayıyor ve kurdukları düzeni de alt üst ediyor. Her ikisinin de nerede ise hükmü ve tesiri kalmıyor.
Mesela,
– Anne baba abur cubur sınırı koyuyor onlar “ileride nasılsa tadacak” diyerek bozuyor,
– Anne baba ekran sınırı koyuyor onlar “ne gerek var” diyor,
– Anne baba kullandığı kelimelere, izlediği görsellere dikkat ediyor onlar “zaten ileride duymayacak mı görmeyecek mi” diyor,
(İleride göreceği başka şeyler de var onları da mı şimdiden yaşamalı!)
– Anne baba çocuğun hayatı öğrenme çabasına şahit olmaya çalışıyor, özgür bırakıyor; onlar ise “aman tepene çıkar” deyip çocuğu engelleyip duruyor.
Sevgili büyüklerim siz benim annem, babam, akrabam, ağabeyim, kardeşimsiniz çok güzel.
Sizleri çok seviyorum.
Saygıda kusurum var ise beni uyarın, ikaz edin.
Ancak, evladım gelişi güzel zevklenme, hayallerinizi boca etme, yönetme ve yönlendirme aracınız olmamalı.
Hitaplarınız, iletişiminiz seviyeli ve çocuk ruhuna olumlu tesir edecek şekilde olmalı. Zira o gelecekte kullanacağı değerlerin ağlarını örüyor şu an…
Annesine, babasına ve kendisine karşı göstermiş olduğunuz her türlü yaklaşımı zihninde kodlayarak geleceğe taşıyor. Bugün bizler ve sizler çocuklarımıza nasıl davranırsak o da gelecekte bize, size ve topluma öyle benzer davranışlar geliştirecek.
Sizlerle daha güzel değerler geliştirebilmesi için annesini babasını yok saymayın.
Tamam sizde 3-4 tane çocuk büyüttünüz maşallah, harika!
O vakitler size karışılınca ve sizin sesiniz çık(a)madığında kendinizi değersiz hissediyordunuz.
Lütfen aynı şeyleri yaşatmayın, lütfen…
Ebubekir Ertem
Çocuk -Aile Danışmanı
