Çocuğunuza sakın bu kelimeleri söylemeyin!

Çocuk, iletişimi zihnen değil duygularıyla takip eder. Bunun için cümleler kısa ve öz olmalıdır.

İletilen bilginin içselleşebilmesi için hızlı konuşulmamalıdır. Hızlı konuşmak çocukta dikkat dağınıklığının sebeplerinden biridir.

Çocuk, tamamını kavrayamadığı iletişimin parçalarına tutunarak bir bütünü anlamaya çalışırsa, bir süre sonra ruhen yorulur. “İletişim yorgunluğu” denilebilecek bu yorgunluk, çocuğun bilgi alma düzeyini aşağıya çeker.

4. Bunun yanı sıra “VE”, “FAKAT”, “AMA” bağlaçları, çocukla iletişimde yasaklı kelimelerdir.

VE bağlacı ile kurulan cümlelerde, çocuk bağlaçtan sonraki cümleye dikkatini verir. İlk cümle önceliğini kaybeder.

Örneğin; “Ali okula geldi ve Hasan eve gitti.” “cümlesini, “Hasan okula gitti.” şeklinde önceler.

Bundandır ki “VE” bağlacı yerine “.” kullanılıp bir nefes düzeyi boşluk bırakılmalıdır. Doğru kullanış “Ali okula geldi. Hasan eve gitti.” şeklindedir.

FAKAT bağlacında, bağlaçtan önceki cümle önemini kaybettiği gibi bağlaçtan sonraki cümle de önyargı oluşturur. Olumsuzluk hissi uyandırır.

Örneğin; “Bugün hava güzel fakat yarın yağmur yağacak.” cümlesi çocuğu yarın yağmur yağacağı olumsuzluğuna odaklandırır. Bugünün güzel olduğunu hissetmesine engel olur.

AMA bağlacı ise sadece çocukla değil, yetişkinler arasındaki iletişimin de en olumsuz kelimesidir. Ne kadar az kullanılırsa iletişim o kadar sağlıklı olur.

AMA bağlacı önceki cümlenin önemini kaybettirdiği gibi sonraki cümlenin önyargılı dinlenmesine yol açar. Ve savunma oluşturur.

Örneğin;  “Ödevin güzel olmuş ama daha güzel olabilirdi. “ cümlesinde çocuk ödevin güzelliği kazanımını yeteri kadar hissedemez.

Eğer bir bağlaç kullanma zorunluluğu varsa “OLSA BİLE” bağlacı sihirli bir güce sahiptir.

Örneğin “Yarın hava yağmurlu OLSA BİLE bugün hava güzel.” cümlesi, içinde bulunulan an’ın güzelliğine ve böylece pozitif duygulara kapı aralar.

http://www.haberturk.com