Ne kadar da çok yavrunu şikayet ettin, ne de çok dillendirdin.
Ve yavrun şahit oldu reddedildiğine.
Ve unutamayacak bu şahitliği…
Yavrunun ayıplarını, kusurlarını ört sevgili dostum.
Sevgili anne baba dostum, sen yavrunun eksiklerini dillendirdikçe, diğerleriyle kıyasladıkça, yavrunun kalbi senden uzaklaşacak, güven duygusu yaralanacak.
Çocuğunuzla ilgili şikayetlerinizi, komşuya, arkadaşa anlattıkça , yavruna yardım etmiş olmayacaksın.
Hatırla dostum, sen küçük bir çocukken annen baban seni başkalarına eleştirdiğinde, ne çok kırılırdı kalbin.
Ne çok üzülürdün, sevilmediğini düşünürdün.
Çocuklarının sorunlarında ne mi yapabilirsin?
Gördüğümüz sorunlar şikayet etmek için değil, anne baba olarak üzerinde düşünmemiz içindir.
Gördüğün sorumsuzluğu dillendirmek yerine, ebeveyn olarak “Yavrumun nasıl sorumluluk duygusunu geliştirebilirim?”, yavrunda öfke görüyorsan sor kendine “Çocuğuma kendini sakinleştirmeyi nasıl öğrenebilirim?”.
Bil ki çocuğundaki yanlış davranışlar, şikayet ederek değil yavrun için emek vermen içindir.
Yavrunun mahremine saygı duy dostum.
Eğer yavrunu kaybetmek istiyorsan dilini iyi tut , bazen susmayı da bil.
Hadi bugünden başla ayıpları kusurları örtmeye ve yavrun için emek vermeye.
Ya sen ne dersin her yönüyle yavrunu kabul etmeye ve onun için emek vermeye başlamaya?
Ne güzeldir emek verilen bir insan değil mi?
Aile – Çocuk Terapisti
