Bir çoğumuz kimi zaman hepimiz aynı yanılgıya düşer, çocuklarımızı kendimizden uzaklaştırırız. Onların içindeki duygu ve düşüncelerine saygı duymayıp azarlarız. Ya da onları anlamadan dinlemeden hep eleştiririz. Çocuklarımıza yaklaşımımız çok önemli hepimiz yaklaşım tarzımızı değiştirirsek, onların dünyasına girmiş olacağız. Onlarla kimi zaman bir arkadaş kimi zaman bir anne baba edası ile sohbet edersek çocuklarımızla aramızda hiçbir duvar kalmaz…
Sevgili kızım ve oğlum; sizi ilk doğduğunuz günden bugüne ilk günkü sevgi ile seviyorum ve seveceğim … Size gösterdiğim sevgi ve ilgi hiç tükenmedi tükenmeyecekte … Evimizin neşesi gönlümüzün huzuru ,yüreğimizdeki sevgimsiniz .
Kızım ve oğlum ; iyi huylu, temiz yüzlü, çalışkan ve azimle hayatın zorluklarına göğüs geren evlatlarım sizinle ne kadar gurur duysam azdır.
Bana çocuklarımı sorsalar? Cevap veremem çünkü ; cümleler kısa kalır. Siz anlatılmaz ancak yaşanırsınız. Sevgili kızım ve oğlum sizin gibi çocuklara sahip olduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Siz benim yaşama sevincimsiniz .İyi ki varsınız ve iyi ki hayatımdasınız canlarım.
ÇOCUKLARA ÖZGÜVEN AŞILARSANIZ, KENDİNE OLAN GÜVENİ ARTAR.
Abdulvahap Uncu
