Çocuğunuza vurmak davranışsal ve duygusal problemlere neden olur. Bunun yerine neler yapmalı? Sağlık uzmanları artık “İyi bir dayağı şamarı hak ettin” gibi eski bir deyişi terk etmenin zamanı geldiğini söylüyorlar ebeveynlere.
Amerikan Pediatri Akademisi (AAP) yakın zamanda ebeveynlerin çocuklarına asla vurmamaları gerektiğini güçlü kanıtlarla desteklediği bir yazı yayımladı. Yapılan birçok bilimsel araştırmada, fiziksel şiddete dayalı disiplin tekniklerinin yarardan çok zarar verdiği gösterildi.
Son 20 yılda yapılan araştırmalara göre, çocuğa şamar atmak/vurmak özellikle küçük çocuklarda şiddet/agresyon dürtüsünü artmasına sebep oluyor ve onları çok daha öfkeli çocuklar haline getiriyor. Ayrıca değiştirmek istediğimiz davranışlarına bir etkisinin olmadığını söylüyor, Amerikan Pediatri Akademisi. Aynı zamanda, yapılan çalışmalar vurmanın ve fiziksel şiddetin ruh sağlığı hastalıkları riskini artırdığını ve beyin gelişiminde ciddi hasarlarla sebep olduğunu gösteriyor.
Amerikan Pediatri Akademisi (AAP) ülke genelinden 67.000 çocuk doktorunu temsil eden güçlü ve etkili bir profesyonel kuruluş. Fakat ebeveynlerin disiplin yöntemlerindeki fikirsel değişim yalnızca sağlık uzmanlarıyla sınırlı değil. Aslında bugün çocuk yetiştiren ebeveynlerin çok da azı çocuklara vurmayı destekliyor. 2013’te yapılan bir ankette, 36 yaşının altındaki ebeveynlerin yarısı çocuğuna vurduğunu söyledi. Daha eski jenerasyonlarda bu oran yüzde 70lerde yahut daha yüksekti.
Çocuğa vurmak işe yarar mı? Peki, bilim buna ne diyor?
AAP’nin yeni yayınındaki verilere göre, küçük yaşlarda ebeveynleri tarafından dövülen çocuklar, sonraki yıllarda (okul öncesi ve okul hayatları boyunca) isyankar olmaya ve agresif davranışlar sergilemeye daha eğilimli olurlar. Ayrıca bu durum psikolojik problemlere ve özgüven eksikliğine sebep olabilir.
Fiziksel şiddetin her boyutunun çocukta korku duygusu yarattığını ve uzun vadede olumlu yönde bir davranış gelişimi sağlamadığını söylüyor uzmanlar. Diğer yandan, düzenli olarak dövmek, şiddet içerikli davranışları çocuğun gözünde de normalleştirerek, ebeveyn ve çocuk arasında birçok çatışmaya yol açabilecek saldırgan davranışlara neden olur.
Çocuklar ebeveynlerini rol model olarak görürlerAgresif davranışlar ancak ve ancak çocuğun daha zarar verici davranışları öğrenmesine neden olur.
Bu yayında AAP sözsel şiddetin de her türlüsünü kınadığını ifade ediyor. Sözsel şiddet çocuğu utandıran, küçük düşüren ya da aşağılayan her türlü sözlü ifadeyi içeriyor. Çünkü bu ifadeler çocukların beyin gelişiminde ciddi derecede hasara yol açabilir.Araştırmalara göre çocukların maruz kaldığı stres, bilişsel kapasiteleri üzerinde kalıcı etkiler bırakabilir.
Daha verimli disiplin yöntemleri:
Amerikan Pediatri Akademisi, üç aşamadan oluşan etkili bir disiplin yöntemi öneriyor:
- İyi ve örnek davranışlar sergilemesi için çocuğunuzu teşvik eden, pozitif ve destekleyici bir ebeveyn-çocuk ilişkisi inşa edin.
- Onu cesaretlendirmek için pozitif davranışlarını ödüllendirin.
- Eğer gerekirse başka disiplin yöntemleri kullanın, mesela bir süre için ödüllere mola verin.
Rol-model olun.
Sakin kalmayı önceliğiniz haline getirin çünkü çocuğunuz sizin davranışlarınızı örnek alıyor. Bütün ebeveynlerin ve bakım verenlerin aynı şekilde uygulayabileceği kurallar ve sınırlar belirleyin. Çocuğa bakım veren yetişkinler arasında “iyi polis/kötü polis” ayrımı olmaması gerekir. Elbette bu kuralların çocuğun yaşına uygun bir şekilde ona ifade edildiğinden emin olun. Ve olumlu-iyi davranışlarını sürekli ödüllendirin ve takdir edin. Tekrar etmesini istediğiniz davranışlarına özellikle dikkat edin. Güzel davranışlar sergilediğinde, onu gördüğünüzü ve önemsediğinizi çocuğunuza hissettirin.
Ne zaman cevap vermemek gerektiğini bilin.
Görmezden gelmek bazen iyi bir yol da olabilir. Mesela çocuğunuz iPad oynamasına izin vermediğiniz için kendini yerlere atıyor. Bir süre çocuğunuzun kızgınlığını uygun şekilde ifade etmesine olanak verdikten sonra net bir tutum ile fikrinizin değişmeyeceğini bu nedenle yanında sessizce bekleyeceğinizi iletebilirsiniz.
Geçmiş deneyimlerinizden dersler çıkarın.
Çocuğunuzun yanlış davranışlarını neler tetikliyor olabilir? Eğer tetikleyen şeyleri fark edebilirseniz, onlarla baş etme yolları hakkında fikir edinebilirsiniz ya da en azından sonuçlarına hazırlıklı olursunuz. Diğer yandan, çocuğunuz belli durumlarda doğru davranmadığında ya da ondan istediğiniz şeyleri reddettiğinde sonuçlarının neler olacağını bilmesini sağlayın.
Kötü davranışı başka bir şeye yönlendirin.
“Bunu yapma” demek yerine, ona yapabileceği bir şeyi önerin. Mesela birlikte oyun oynadığı arkadaşının elinden oyuncağı almaya çalışıyor. Ona sıra gelene kadar, başka bir oyuncak ya da aktivite teklif edin edin.
Sakinleşme zamanı belirleyin..
Çocuğunuzu gerekli durumlarda ortamdan dışarı sakinleşemeye alabilirsiniz. Neden böyle yaptığınızı ona açıklayın. Durumu özetleyin ve sakinleştiğinde tekrar deneyebileceğinizi söyleyin.
KAYNAK:http://cocuklaringelisimi.com
