Çocuklukta duygusal ihmalin sebeplerinden biri, narsist bir ebeveyn tarafından yetiştirilmektir.
Narsist ebeveynler, çocuklukta duygusal ihmalin ana kaynağıdır. Bu ebeveynler çocuklarının gerçek doğasını göremez ve çocuklarına duygusal olarak cevap veremez.
Kendi gereksinimlerini karşılamaya çalışırken, duygusal olarak kimseye yetemezler.
Çocukları da buna dahildir. Narsist ebeveynlerin çocuklarının duygusal ihtiyaçları genellikle göz ardı edilir, çocuk duygularının etrafına duvar örmeye başlar.
Narsist Yetişkinlerin Çoğu, Çocuklukta Duygusal İhmale Uğrayarak Büyümüştür.
Narsisizme neden olan çocuklukta aşırı ihmal edilme durumu, ebeveynlerinizin duygularınızı görmezden gelmesiyle kalmaz, onları aktif olarak susturmaları anlamına gelir. Narsisizm, kısmen genetik olarak bir sonraki nesle geçebilir.
Ancak pek çok narsistin, çocukluğunda duygusal ihmale uğradığı bilinen bir gerçektir. Çocuklukta duygusal ihmal, her narsistin özüdür.
Çocuklukta Duygusal İhmale Maruz Kalan Kişiler, Narsistlere Doğru Çekilirler.
Çocuklukta duygusal ihmale uğradıysanız, evrendeki yerinizin daha küçük olduğuna inanırsınız.
Kendinizi önemsiz ve geçersiz hissedersiniz. Bu nedenle ilişkilerinizden çok şey istemez, kendinize birilerine ihtiyaç duymak için izin vermezsiniz.
Narsist kişiler için bu durum tam tersidir.
Narsistler önce kendi duygularını ve ihtiyaçlarını düşünürler.
En çok nerede yer kaplıyorlarsa, orada kendilerini daha rahat hissederler.
Bu da çocuklukta duygusal ihmale uğrayan kişilerle narsistler bir araya geldiğinde, bu kişilerin ilişkide kendilerini rahat hissetmelerine yol açar. Sık sık birbirlerine aşık olurlar, ancak bu ilişki nadiren yürür.
Duygusal Olarak İhmal Edilen Kişilerin Çoğunun Narsist Bir Kardeşi Vardır.
Ebeveynleri tarafından ihmal edilen her çocuk, bu durumla farklı bir şekilde başa çıkar.
Çocuklukta duygusal ihmale uğrayan iki kardeşten biri duygularının etrafına duvar örmeyi seçerken, diğeri bir narsist olarak yetişebilir.
Narsisizm ve Çocuklukta Duygusal İhmalin Çekirdeği Aynıdır.
Çocuklukta duygusal ihmal, narsisizm gelişiminin bir parçası olduğu için bu sonuç şaşırtıcı değildir.
Bu iki yapının ortak noktası; boş, yalnız ve önemsiz olmanın içsel hissidir. Bu yetişkinler duygularını susturur ve göz ardı eder. Kişiliklerini ifade etmeden büyüyen yetişkinlerde, narsisizm doğal bir sonuçtur.
Evet, çocuklukta duygusal ihmal ile narsisizm arasında üzücü bir bağ bulunuyor.
Aynı gün içinde duygusal ihmale uğramış bir kişi ile narsist biriyle tanışırsanız, bu iki kişinin birbirinden tamamen farklı olduğunu düşünürsünüz.
Yine de bu iki bozukluk, birbirlerinden çok farklı olsalar da, garip ve paradoksal bir biçimde birbirine neden olur ve bu şekilde devam eder.
Narsisizm ve çocuklukta duygusal ihmal, dünyadaki tüm ebeveynlerin çocuklarının duygularına cevap vermesi koşulunda gezegenden silinebilir.
Çünkü böyle bir durumda her çocuk kendisinin önemli olduğunu derin ve şüphesiz bir şekilde bilecektir.
Dr. Jonice Webb,
Psikoterapist
(Çeviren: Pınar Göker)
