Ebeveynlik aileden aileye değişse de anne babaların yaptığı bazı hatalar aynı kalıyor. İşte başlıca ebeveyn hataları…
Kapalı iletişim
Çocuğunuzun bir şey hakkında konuşmak için size gelebileceğini bilmesi, iletişim için açık bir kapı oluşturmanın sadece ilk bölümüdür. Çocuğunuzun size açık olmasını istiyorsanız, ona bir problemle yanınıza geldiğinde tarafınızdan yargılanmayacağını da hissettirmelisiniz. Örneğin alkol ya da uyuşturucu ile ilgili bir konuda size danıştığında, kendinize hakim olamayıp bağırmaya başlamak yerine onun yaşlarında iken aynı süreçlerden geçtiğinizi ve deneyimlerinizi paylaşabilirsiniz. Çocuklarınızla iletişim yollarını kaparsanız, sorunlarını paylaşmak için sizin yerinize arkadaşlarına yönelecektir ki onlar da benzer süreçlerden geçmektedir ve çok da yardımcı olamayacaklardır.
Kararsızlık
Dengesizlik yaşanan evlerdeki çocuklar elbette dengeli bir düzene sahip evlerdekilerden daha sorunlu yetişeceklerdir. Bir çocuğun üzerine düşen görevleri, okul başarısı gibi, yerine getirebilmesi için ailesi tarafından desteklenmeye ve takdir edilmeye ihtiyacı vardır. Harçlık ya da kırtasiye harcamaları gibi zorunlu masrafları düzenli şekilde karşılanmayan çocuklar, kendilerine farklı yollar aramaya girişip başlarını belaya bile sokabilirler. Çocukları kendi kendilerinin ebeveyni olmaya zorlamayın, bazen anne-baba olup bazen olmamak isteyemez bir ebeveynin canı.
Aşırı koruyuculuk
Cinayetler, çocuk tacizleri, alkol ve uyuşturucu tüketimi ile ilgili haberlerin eksik olmadığı bir dünyada ebeveynler çocukları ile ilgili çok daha fazla endişeleniyor. Ama aşırı korumacı ailelere sahip gençlerin yoldan çıkmaya ve başını belaya sokmaya daha meyilli olduğu ortaya konmuştur. Aileler çocukları kısıtlayıp yasakladıkça onların daha iyi birer yalancı olmasından başka bir şey sağlayamıyorlar aslında. Ayrıca arkadaşlarının ailelerinin daha açık fikirli ve hoşgörülü olduğunu gören çocuklar, kendi ailelerini sorgulamaya ve onlardan nefret edip, uzaklaşmaya da başlıyorlar. Bir çocuğun ilk otorite figürleri ebeveynleridir ama bu otorite sarsılmaya oldukça meyillidir. Çocuklarınızı baş kaldırmak, asileşmek zorunda bırakacak kadar sıkmamalısınız. Bu kimse için işe yaramaz, özellikle de çocuklar.
İlaç vermek
Her şeyin ilacı olduğu düşünülen bu çağda, ebeveynler çocukları için yeterince araştırma yapmayı ihmal etmemelidir. Bir doktor çocuğun hiperaktivitesi için ilaç öneriyor ve aldığı zaman başa çıkmanın kolaylaşacağını söylüyorsa, ebeveynin hemen kabul etmek yerine kendi araştırmasını yapması lazım. Ayrıca çocuk yaşta kullanılmaya başlanılan ilaçlar, çocuğunuzun her hastalık için bir hap olduğuna inanmasına sebep olur ki bu da bağımlılıklara gebedir.
Şiddet içerdiğini düşündüğünüz her şeyi onlara yasaklamak
Çocuğunuzun şiddetten korumak ve uzak tutmak agresif bir çocuğa sahip olmayı önlemek için en iyi yol gibi görünüyor olsa da, değildir. Şiddet içerikli oyuncaklar ya da oyunlar oynamasına izin verilmeyen çocuklar, bunu yapmak için sadece ailelerinin etrafta olmamasını beklerler. Çocuklar evlerinde yasaklanan her şeye daha saplantılı bir tutum geliştirmeye meyillidirler. Şiddet tasvirleri içeren her şeyi sansürlemek yerine bir ebeveyn olmak ve çocukların gerçek hayatta doğru ve yanlış arasındaki farkı öğretmeniz gerekmektedir.
Çocuğunuzun en iyi arkadaşı olmak
Çocuğunun ebeveyni olmak yerine en iyi arkadaşı olmayı seçen anne-babalar, sandıkları kadar iyi etkilere sahip olmazlar. Bu tarz ebeveyn davranışlarına sebep pek çok psikolojik faktör vardır. Bir çocuk ebeveyninin arkadaşı olduğunu sanarsa otorite kaybı yaşanır ve hatta biraz da saygı… Bir gencin sınırlara ihtiyacı vardır ve bu sınırları ayarlamak için yakınında aktif bir ebeveyn yoksa kendi belirleme eğilimindedir. Ebeveyn olun ve çocuğunuzu eğitin. Aşırı koruyuculuk ve hiç korumamak arasında oldukça büyük bir uçurum olmasına rağmen ikisi de çocuk gelişimi ve psikolojisi için iyi değildir.
Büyümelerine asla izin vermemek
Onlara yetişkin muamelesi yapmak yerine bir bebek gibi davranmaya devam ederseniz, bu pek çok psikolojik problem yaşamalarına sebep olacaktır. Aşırı ilgi ve üzerine düşme onları korumaktan çok zarar verir. Çocuğunuzun büyümesini sonsuza dek önleyemezsiniz, ilişkinizi ikinci aşamaya geçirmeli ve ona bir birey, yetişkin bir birey gibi davranmalısınız. Üstelik çocuklarınızın büyümesini engellemeye çalışmak oldukça bencil bir davranış.
Güven eksikliği
Yalan söylemek, hile yapmak, hırsızlık ve diğer uygunsuz davranışlar hakkında sorumluluk alacağı bir tutum aşılamazsanız, kurallar onlar için çok şey ifade etmeyecektir. Ama küçük yaşlardan beri yaptıklarından sorumlu tutulan bir çocuk, uygunsuz davranışlarının nelere sebep olabileceğini çabuk öğrenecektir. Aynı şekilde düzgün, uygun davranışlarının verimli dönüşlerini de öğreneceklerdir.
İkiyüzlü davranmak
Çocuklarınıza bir davranışın yanlış ve kabul edilemez olduğunu söyledikten sonra kendiniz o şekilde davranırsanız bu felakete davetiye çıkarmak demek olur. Yemekte bir bardak şarap içmekle, Cuma gecesi bir şişe tekila devirmek elbette farklıdır ama çocuğunuz bunu idrak edemez. Çocuklar kendilerine dikte edilenleri yapmaktansa rol modellerini taklit etmeye daha meyillidir.
Her şeyin kötü olduğunu iddia etmek
Ebeveynlik için korku tüccarı bir yaklaşım çok tehlikelidir. Sürekli abartılı tepkiler ve felaket tellallığı yapmak çocuğunuzun zihninde şüphe ve kaygı yaratır. Tembel bir ebeveyn olup, her şeyin kötü olduğunu iddia etmek yerine çocuklarınızın saygısını kaybetmeden doğru savaşları verin.
