1880 yılında James Edwin Wide adındaki engelli demiryolu işçisi, Güney Afrika pazarını gezerken gerçeküstü bir şeye tanık oldu: Boğaya binen bir habeş maymunu. Maymunun becerilerinden etkilenen Wide, onu satın aldı, ona Jack adını verdi ve onu eğiterek kişisel yardımcısı yaptı.
Wide’ın günlük hayatında yardıma ihtiyacı vardı. Yıllar önce, her iki bacağını da bir iş kazasında kaybetmişti ve bu da tren istasyonuna gidip gelmesini epey zorlaştırmıştı. Jack’e öğrettiği ilk şey, tekerlekli sandalyesini itmekti. Yakın zamanda, Jack ev işlerine yardım etmeye başladı, yerleri süpürüyor ve çöpleri atıyordu.
Ancak Jack’in herkesi şaşkına çeviren kabiliyeti tren istasyonunda çıkardığı işti. Trenler Uitenhage tren istasyonundaki demir yolu makasına yaklaştığında, hangi yöne gideceğini ayarlayan makasçıyı uyarmak için düdük çalıyorlardı. Jack, sahibini takip ederek durumu kavradı ve kolları kaldırmaya çabaladı.
Kısa süre sonra Wide, maymununu profesyonelce eğitti ve tüylü yardımcısı sayesinde rahat bir nefes aldı.
Bir gün camdan dışarıyı seyreden lüks tren yolcularından biri, makasçının bir insan değil bir maymun olduğunu görünce durumu demir yolu şirketine şikayet etti. Demir yolu yöneticileri konuyu araştırarak, maymunun bu işi yapıp yapamayacağı konusunda teste tabi tuttular. Tabi ki sonrasında şaşkına döndüler.
1890’lı yıllarda bir süre Habeş Maymunu’nu ziyaret eden demir yolu müfettişi George B. Howe anılarında uzun uzun Jack’den bahsetti.
Jack’e resmi bir çalışma numarası verildi. Günde 20 sent yevmiye ve haftalık yarım şişe bira ödendiği kayıtlara geçti.
Jack, 1890’da tüberküloz sebebiyle öldü. Raylarda dokuz yıl boyunca hiçbir hata yapmadan hayata gözlerini yumdu.
