Yaşanmış bir olayın unutulmasını istemek anlamsız bir istektir.
Zira unutmak iradi değildir.
Kişi yaşadığı bir olayı unutmak istedikçe, zihin bu isteği kendine bir müdahale olarak algılar ve direnç gösterir. Daha çok akla gelir.
Aynı şey konuşmak için de geçerlidir.
Konuşmak bir ihtiyaçtır.
Zihnin boşaldığı kanaldır.
Zihin boşalmazsa, duygusal patlamalar olur.
O yüzden önemlidir kişinin kendisini ifade edebilme özgürlüğünün olması.
Ancak, konuşmak yetmez. paylaşmak da gerekir.
Kişinin bir odaya çekilip kendi kendine konuşması, onun zihnen boşalacağı anlamına gelmez.
İnsan, paylaşarak konuşursa ruhen huzura erer, konuştuğu kişiye bağlanır…
Bugün aile içinde yaşanan birçok sorun, bu üç temel ihtiyacın karşılanamıyor olmasından kaynaklanmaktadır.
Geçmişte yaşanmış ve fakat çözüme ulaşılmamış hatıraların varlığıdır aile içinde huzursuzlukların temel sebebi…
Eşler, geçmiş ile ilgili hâlâ çözümlenmemiş bir konuyu açtığında, “Sen hâlâ unutmadın mı onu?” diye birbirlerine baskı yapıyorlarsa, bu baskı o evliliği mutlu kılmaz, eşi eşe karşı yabancılaştırır, soğutur…
Eşler, çoğu defa problem yaşamak yerine, problemi görmezden gelmeyi bir marifet zannediyorlar.
Hâlbuki mutsuz evlilikler, problemi olan değil, problemi çözemeyen evliliklerdir.
Birçok evlilik, iletişim problemleri nedeni ile kahır yükü hâlinde devam eder de kimsecikler bilmez.
Bir evliliğin kalitesi, o evlikteki iletişim kalitesi ile ölçülebilir.
Konuşma özürlü olmadığı hâlde konuşamayan bir eşe sahip olmak, bunalım kaynağıdır.
Konuşmayan eşi olan bir kadın, çocuklarına hırçındır, yaşamda mutsuzdur…
Kendisi ile konuşmayan eşi olan kişiler, kendi içlerinde konuşmaya başlar ki, bu o insan adına gerçek bir trajedidir.
Eş, eşi ile konuşabildiği kadar evlidir.
Ancak, konuşmak yetmez.
Kişi konuştuklarının karşılık bulmasını ister.
Sözlerinin karşısındakine dokunduğunu hissetmek ister, yankı bulmaya ihtiyacı vardır zira insanın…
Kendi duygularının karşıda yankılandığını gördükçe değerli olduğunu hisseder insan.
Değersizlik hissi, yankı bulamamaktır.
Saygın bir evlilik, saygılı bir iletişimin sonucudur.
Pedagog Adem Güneş
