Bir bağımlılık ilişkisinde bağımlı olandan daha çok bağımlı olunan bağımlıdır.
Çocukluk döneminde ruhsal doyumsamaya erişmemiş kişiler, yetişkinlik yıllarında bu açlığı
gidermek için yoğun çaba gösterirler.
Bağlandıkları kişilere, ya aşırı bağlanır, bir bağımlılık oluşturur…
Ya da yaşadıkları güvensizlik tecrübeleriyle bir türlü bağlanamazlar…
Kaygı bulaşıcıdır…
Kaygılı ebeveyn çocuğuna kaygı aşılar…
Kaygı, çocuğun güven içinde gelişmesine engel olur…
Çocuk, edinemediği güven duygusu kadar da ruhsal zayıflığa düşer…
Ruhsal açıdan zayıf çocuklar, hep bir destek arayışı içine girerler…
Bu arayış çocuğu ebeveyn bağımlısı yapar…
Kendi başına iş yapma cesaretini yok eder…
Kendi kaygılarından kurtulamayan ebeveyn, çocuğunun gelişimini engelleyen ebeveyndir.
Adem Güneş
