.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ben ilk defa bu kadar cesur, bu kadar açık niyetlerini anlattıklarına şahit oluyorum. Sizce neden bu kadar cesurlar?
Bileniniz vardır bizim evde baktığımız bir köpeğimiz var.
Adıyla birlikte sahiplenmiştik “Oskar!”
Annesinden çok erken koparılmış, doğal olarak yaramazlıklarıyla sahibini bezdirmiş ve veterinere terk edilmişti. Ailesi biz olduk.
Evde ne zaman bir araya gelsek, yemekte, sinema izlerken ya da oyun oynarken hemen içimize dalar.
Ailenin sıcaklığı çekiyor onu. Ev bu dargın olduğumuz, ya da herkesin kendi takıldığı zamanlarda o da gidip kafasına göre bir yerde uyukluyor.
Bu işler böyle. Hangi canlı olursan ol doğamız, yaratılışımız böyle.
Birlik olmak içimizde var. Bu birliği bozmak, bunun aksine davranmak çocuklara iyi gelmiyor.
Çocuklarımıza vakit ayıralım, onların yanında olalım.
Sevgiyle kalın.
Orhan Toker