Okullaşma oranlarımızda, dünden bugüne, ciddi artışlar var.
Ama sanki okuldan kopan öğrenci sayısında da aynı oranda yükseliş söz konusu!
Peki ama neden?
Bu sorunun cevabını samimiyetle arayıp, bulamazsak, küstürdüğümüz öğrencileri, yeniden okullu yapmak çok zor olabilir.
Diploma artık bir işe yaramıyor.
Okuldan kaçışın en önemli nedenlerinden birisi bu!
Çok, hem de çok fazla emek, para ve zaman harcanıyor. Karşılığında ise bırakın, iyi bir iş ve iyi bir maaşı, asgari ücretle bile iş bulanamıyor!
Bu yüzden, ciddi bir insan gücü planlaması yapılması, kontenjanların ona göre ayarlanması ve meslek yelpazesinin günümüz koşullarına göre olabildiğince genişletilmesi gerekiyor.
Eğer bunu başaramazsak, ileride daha büyük kopuşlar yaşayabiliriz.
Okuldan kopuşun ikinci nedeni ise çevresinde severek gidecek bir okul bulamayan öğrencilerin açık öğretime yönelmesi. MEB de bunu özendiriyor ki, bu da da yaptığı en büyük hatalardan birisi.
Zorunlu temel eğitim çağındaki öğrenciler, hangi ülkede, açık ve uzaktan eğitime yönlendiriliyordu, biz bunu yapıyoruz?..
Bir başka kaçış nedeni ise sınavlara hazırlanan öğrencilerin, okulu bırakıp dersaneye yönelmeleri. Bu da çok yanlış. Çünkü okul sadece öğrenme yeri değil ama bunu hala anlayabilmiş değiliz!..
Daha onlarca neden sayılabilir ve ciddiyetle incelenmesi gerekir.
Eğitim almış kişilerin, hayata bakışları, tutunmuşlardı, başarıları ve ülkeye katkıları, saymakla bitmez.
Bu yüzden, okuldan kopuş ve kaçış nedenlerini ciddiyetle araştırıp, üzerine gitmek gerekir.
Bunu kim yapacak?
Asıl önemli soru bu?
MEB mi, YÖK mü, ÖSYM mi?
Güldürmeyin derim!..
Ankara’da çare tükenmezmiş. Bakalım, bu soruna nasıl çözüm üretecekler.
Umarız en bilindik yöntem olan, halının altına süpürme olayı, bu konuda da akla ilk gelen çözüm yolu olmaz.
Abbas Güçlü