Çocuğunuzun yanında sesinizi yükseltin!
Çocuğunuzun yanında sinirlendiğinizi gösterin!
Çocuğunuzun yanında incindiğinizi belli edin!
Çocuğunuzun yanında üzüldüğünüzü belirtin!
Biz ebeveyniz, ama önce insanız…
Biz ebeveyniz, robot değiliz…
Biz ebeveyniz ve kusursuz değiliz…
İnsanın yaşam içinde her an çok mutlu, neşeli hissetmesi; her an mükemmel bir şekilde davranması beklenebilir mi?
Bu mümkün olmadığına göre, o halde çocuğumuzun yanında da sürekli maskelerle gezmeyelim.
Çocuğunuzun yaşına ve bilinç düzeyine göre tepkilerinizi ayarlayarak, farkında olarak gösterin.
Yolda bir araba tehlikeli bir şey yaptığında küfür etmeyin elbette ama kızdığınızı saklamayın!
Çocuğunuz sizin sabrınızı taşırdığında dişlerinizi sıkmayın, kızdığınızı ve sabretmekte zorlandığınızı söyleyin!
Çocuklar zaten biz ne dersek diyelim, hissedebilirler…
Biz duygularımızı saklamamalı, uygun şekilde ifade etmeliyiz ki,
Çocuklarımız da duygularını saklamak yerine ifade edebilmeyi öğrensinler…
Biz duygularımıza sahip çıkmalı, doğru tanımlamalı ve anlatmalıyız ki, çocuklarımız da hissettikleri yüzünden suçluluk duymamayı, duygularını kabul etmeyi öğrenebilsinler…
Çocuk Gelişim Uzmanı
