Bebeğiniz 6-8, 10-18 ay aralığında ise ayrılık kaygısı yaşaması çok normal bir durumdur.
Benim oğlum da 15 aylıkken tanımadığı/alışmadığı kimsenin kucağına gitmez tam tersi boynuma sıkı sıkı yapışır ve huzursuzlanırdı.
Bu normal gelişimsel sürecin bir parçası.
Lütfen bu dönemdeki çocukları “yabani”, “asosyal” vb. tabirlerle yargılamayın.
“Biz nerede hata yapıyoruz?” diye kendinizi sorgulamayın.
Bu gelişimsel olarak çok normal bir durumdur. Çünkü çocuğunuz siz odadan çıkıp, mutfağa gittiğinizde bile sizin yok olduğunuzu bir daha gelmeyeceğinizi düşünebilir.
Bu dönemde tanımadıkları insanlardan korkarlar, “yabancı kaygısı” yaşarlar.
Basit oyunlar olarak görülen Cee-eee ya da bir nesneyi/oyuncağı çocuğun gözünün önünde saklayıp, tekrar bulma, oyunları aslında nesnelerin ve insanların yok olmadığını çocuğa göstermek ve zihinsel olarak bu olgunluğa ulaşmasını sağlamak açısından önemlidir.
18. Aydan sonra bebeğiniz artık kaybolan nesnelerin ortadan yok olmadığını anlayacaktır ancak, ayrılık kaygısı tam olarak çocuğunuz 3 yaşında geldiğinde ortadan kalkar.
O nedenle 3 yaşından önce çocuğunuz tanımadığı ortamlarda yanınızdan/eteğinizden ayrılmayacaktır ve bu “normal gelişim”in bir parçasıdır.
Çevreden gelen “bu çocuk da annesine çok bağımlı”, “Ayy pek sosyal ortamlara girmiyor ya ondandır”, “Anneci bu anneci” gibi cümleleri de umursamayın lütfen!
Akademisyen Anne – Doç. Dr. Saniye Bencik Kangal