Çocuğum kendini ifade edemiyor,
Çocuğum çok sessiz sakin,
Çocuğum girdiği ortamda paçamı tutuyor,
Çocuğum en yakın akrabaya bile hemen cevap vermiyor,
Çocuğum adını sorana cevap vermek istemiyor,
Çocuğum nasılsın diye soranı duymazdan geliyor… vs. vs.
Sizde de benzer davranışlar oluyor mu?
Evet bu tür çocuklar her ne kadar
– “pısırık,
– mıymıntı,
– özgüveni yook
– dilini yutmuş buuuğğ,
– ay adını bilmiyoğğ”
diyerek etikletlense de aslında içine derinleşen, daha çok gözlemci çocuklar oluyorlar..
Özellikle 0-5 yaş arası bu sakin ve gözlemci halleri ile durgun görünen çocuklar ilerleyen yaşlarda açılıyor ve çok güzel sosyalleşiyorlar.
Hatta bir kısmı lider ruhlu olup arkadaşlarını oyunda yönetme ve oyunu yönlendirme davranışları da gösterebiliyorlar.
Ancak bunun için o ilk 4-5 yılda çocuğunuza sahip çıkmanız ve “el alem denen terör örgütlerine” yem etmemeniz gerekiyor.
Mahalle baskısı ile çocuğu iteklemeden “bir dakika zorlamayın isterseniz, birazdan ortama alışınca o sizinle iletişim kurar” diyebilmeniz gerekiyor.
“Dedesi, anneannesi, babaannesi, halası, dayısı biz sohbet edelim. Birazdan o size pas atmaya başlar, zorlamayın, zorla sevmeyin isterseniz.” diyebilmeniz gerekiyor.
Velhasıl adını söylemezse siz söyleyerek, “hayır dilini yutmadı sadece şuan konuşmak istemiyor, hayır adını biliyor elbette ismi falanca” diyerek çocuğunuzu rahatlatmanız gerekiyor.
Korkmayın! Ya ömür boyu adını söylemezse, konuşmazsa kaygısı duymayın. Emanetinize sahip çıkın.
Dediğim gibi geçici ve sadece çocuk dostları bu durumu anlayabilirler…
Ebubekir Ertem