Güven duygusundan bahsetmişken bu konuya değinmemek olmaz.

Farkında olmadan, bilmeden o kadar çok yalan söylüyoruz ki.

Biliyorum, ilk duyduğumuzda bu söz rahatsız ediyor.

Annelere, babalara “Çocuğunuza yalan söyler misiniz?” diye sorun.

Eminim birçoğu “Bu nasıl soru, tabi ki de hayır!“ der.

Bu tespiti bana yaptıran, anne ve babalardan bizzat duyduklarımdır.

Oğlum bir gün bana “Baba insanların saçı neden olmaz söyleyeyim mi?“ dedi, “Söyle oğlum.” dedim o da bana “Kediler yer de ondan.” dedi. “İlginç bir düşünce, ilk defa duydum, peki sen nasıl öğrendin bunu dedim?” o da “Eyüp Amcam söyledi.” dedi.

Oğlum yardımcımız Nermin Hanım’ın eşine sorar “Eyüp Amca senin neden saçların yok?”, Eyüp Amcası cevap verir “Kediler yedi!“

Eyüp Amcasıyla görüşünce meseleyi konuştuk. Sadece benim düzeltmem doğru olmaz, ondan da böyle olmadığını duyması gerekir çocuğun.

Yine oğlum bir gün eşimin teyzesi Şenay Hanım’a sorar “Şenay Teyze dişlerine ne oldu?” Şenay Teyze ne dese beğenirsiniz: “Köpekler aldı götürdü!” Allah’tan oradaydım da düzeltme şansımız oldu.

Doktor olan danışanımla terapi seansının sonuna geldik. Biraz önce ağladığı için haliyle gözleri nemlenmişti. İlkokul birinci sınıfa giden kızı odadan çıkarken annesine “Anne ağladın mı sen?” diye sordu. Anne “Hayır kızım gözüme biraz toz kaçtı.” demesin mi?

Yemekteyiz. Yan masada çocuk: “Anne kola içebilir miyim?” diye sordu, anne de “Oğlum sana daha önce söylemiştim ya onun içinde böcek var.” dedi.

Gece korkuları için çalıştığım bir çocuk “Biliyor musun tırnağını yersen midende kurt olur.” dedi. “Peki, sende hiç böyle bir şey oldu mu?” dedim, o da bana “Hayır olmadı ama annem söyledi, öyle olurmuş.” dedi.

“Yatarken yüzümü yıkmazsam, uyurken cinler, şeytanlar yüzümü yalarmış.”

“Beni leylekler getirdi.” 

Dedem ölmedi ki yıldızlarda yaşıyormuş.” gibi o kadar çok doğruluğu olmayan sözler duydum ki.

Çocuk beyni yedi yaşına kadar gerçek ile soyut kavramları ayırt edemediği için yetişkinlerin tüm söylediğini doğru kabul eder. Yaş büyüyüp aklı erince söylenenlerin doğru olmadığını kavrar. O zaman anneye, babaya ya da yalanı söyleyene güveni kalmaz.

Kendi hayatını üç çocuğuna adayan, onların en iyi şekilde yetişmesini sağlayan danışanım Aynur Hanım’a sordum: “Üç çocuğunuz da mutlu ve başarılı çocuklar. Ergenlik döneminde çocuğu olan çoğu ailenin yaşadığı sıkıntıları en az düzeyde yaşadınız. Hiçbir kötü alışkanlıkları yok. Hatta birinde siz bilgisayar oyunları zarar verir dediğinizde çocuğunuz hemen bırakmıştı. Size derin bir bağlılıkları, sonsuz bir güvenleri var. Geriye dönüp baktığınızda sizce yaptığınız en doğru şey nedir?” 0 da “Hocam ne olursa olsun, bazen acı da olsa her zaman doğruyu söyledim.” dedi. “Bu cevabınızı kitabıma yazabilir miyim?” dedim o da memnuniyetle kabul etti.

Uzman Psikolog Ramazan Şimşek