Çocuğuna kızan, bağıran, vuran anneleri görünce aklıma Efendimizin (sav) şu sözü geliyor;

‘Bilselerdi yapmazlardı…’

Bilselerdi;

çocukların bedenen annelerini bırakıp gidemeseler de, ruhen çekip gidebileceklerini ve bir daha geri dönmeyeceklerini…

Bilselerdi;

kırılan eşyaların, dağılan evlerin, kirlenen giysilerin kolayca çaresi bulunabilecekken, kırılan yüreklerin, dağılan ilişkilerin, kirlenen niyetlerin kolay kolay eski haline dönemeyeceğini…

Bilselerdi;

bir çocuğu doğurmanın o çocuğun ‘sahibi’ olmak anlamına gelmediğini ve asıl sahibi olanın emanetine nasıl muamele ettiğimizden sorguya çekeceğini…

Bilselerdi;

aşağılanan, hırpalanan, ezilen, alay edilen çocukların şahsiyetlerinin, haysiyetlerinin, onurlarının da incineceğini…

Bilselerdi;

şiddet gören çocuğun şiddet göstermeyi öğrendiğini ve bu nefret tohumunun bir ülkeyi bitirebileceğini…

Ah bir bilselerdi…

Sen artık biliyorsun…

O zaman emanetine sevgiyle sahip çık, olur mu?

Hatice Kübra Tongar